Opcje ias 39 fx

Ta strona korzysta z plików cookie, aby zapewnić Ci bardziej elastyczną i spersonalizowaną obsługę. Korzystając z tej strony, zgadzasz się na korzystanie z plików cookie. Przeczytaj nasze powiadomienie o plikach cookie, aby uzyskać więcej informacji na temat plików cookie, których używamy i jak je usuwać lub blokować. Pełna funkcjonalność naszej strony nie jest obsługiwana w Twojej wersji przeglądarki lub możesz wybrać tryb zgodności. Wyłącz tryb zgodności, zaktualizuj przeglądarkę do przeglądarki Internet Explorer 9 lub spróbuj użyć innej przeglądarki, takiej jak Google Chrome lub Mozilla Firefox. MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena Szybkie powiązania Artykuł IAS 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena określa wymogi dotyczące ujmowania i wyceny aktywów finansowych, zobowiązań finansowych oraz niektórych umów dotyczących kupna lub sprzedaży pozycji niefinansowych. Instrumenty finansowe są początkowo ujmowane, gdy jednostka staje się stroną zapisów umownych instrumentu i są klasyfikowane w różnych kategoriach w zależności od rodzaju instrumentu, który następnie określa późniejszą wycenę instrumentu (zazwyczaj zamortyzowany koszt lub wartość godziwa). Specjalne zasady dotyczą wbudowanych instrumentów pochodnych i instrumentów zabezpieczających. MSR 39 został ponownie wydany w grudniu 2003 r., Ma zastosowanie do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. Lub później i zostanie w dużej mierze zastąpiony przez MSSF 9 Instrumenty finansowe dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 r. Lub po tej dacie. Historia MSR 39 Projekt narażenia E26 Rachunkowość Inwestycje MSR 25 Rachunkowość inwestycyjna Sprawozdanie operacyjne na temat sprawozdań finansowych obejmujących okresy rozpoczynające się 1 stycznia 1987 r. Lub po 1 stycznia 1987 r. Projekt ekspozycji E40 Instrumenty finansowe E40 został zmodyfikowany i ponownie ujawniony jako projekt ekspozycji E48 Instrumenty finansowe Część ujawnienia i prezentacji E48 została przyjęta jako MSR 32 Dyskusja Księgowość papieru dla aktywów finansowych i zobowiązań finansowych wystawionych Prognoza ekspozycji E62 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena wydane Komentarz termin 30 września 1998 r. MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena (1998) Data wejścia w życie 1 stycznia 2001 Wycofanie MSR 25 po zatwierdzeniu MSR 40 Nieruchomości inwestycyjne Skuteczne dla sprawozdań finansowych obejmujących okresy rozpoczynające się 1 stycznia 2001 r. lub później Ograniczone korekty do MSR 39 Data wejścia w życie 1 stycznia 2001 17 grudnia 2003 r. MSR 39 Instrumenty finansowe: ujmowanie i wycena (2004) wydane Skuteczne dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. lub po tej dacie 2005 r. Zmieniony MSR 39 w celu odzwierciedlenia makro Zabezpieczenie Obowiązujące dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r. lub później 17 grudnia 2004 r. Zmiana dotycząca MSR 39 dla okresu przejściowego i początkowego ujęcia zysków Zmiana dotycząca MSR 39 dotycząca zabezpieczeń przepływów pieniężnych w ramach prognozowanych transakcji wewnątrzgrupowych Obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się w dniu lub po dniu bilansowym 1 stycznia 2006 Zmiana do MSR 39 dla opcji wartości godziwej Obowiązująca dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2006 r. Lub później Zmiana do MSR 39 dla umów gwarancji finansowych Skuteczna dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2006 r. Lub później Zmieniony MSR 39 w odniesieniu do Dorocznych poprawek do MSSF 2007 Obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2009 roku lub później. Zmiana do MSR 39 dla kwalifikowanego zabezpieczenia d pozycje Efektywne dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 lipca 2009 r. lub później 13 października 2008 r. Zmiana do MSR 39 dotycząca reklasyfikacji aktywów finansowych Data wejścia w życie 1 lipca 2008 r. Zmiana do MSR 39 dotycząca wbudowanych instrumentów pochodnych w przypadku reklasyfikacji aktywów finansowych Efektywna dla rocznych okresów rozpoczynających się 1 stycznia 2008 r. Lipiec 2009 Obowiązuje dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2017 r. Lub później 1 listopada 2017 r. 12 listopada 2009 r. MSSF 9 Wyemitowane instrumenty finansowe, zastępujące klasyfikację i wycenę aktywów finansowych MSR 39 Pierwotna data wejścia w życie 1 stycznia 2017 r., Późniejsza odroczona, a następnie usunięta 28 października 2017 r. MSSF Ponownie wyemitowane instrumenty finansowe, zawierające nowe wymogi dotyczące rozliczania zobowiązań finansowych i przeniesienia z MSR 39 wymogów dotyczących wyłączenia aktywów finansowych i zobowiązań finansowych Pierwotna data wejścia w życie 1 stycznia 2017 r., Późniejsza odroczona, a następnie usunięta Zmieniona przez Nowację pochodnych i kontynuację zabezpieczenia Accounting Effec w odniesieniu do okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2017 r. lub później (dozwolone wcześniejsze zastosowanie) 19 listopada 2017 r. MSSF 9 Instrumenty finansowe (rachunkowość zabezpieczeń i zmiany do MSSF 9, MSSF 7 i MSR 39), które pozwalają jednostce wybrać dalsze stosowanie wymogi rachunkowości zabezpieczeń w MSR 39 dla zabezpieczenia wartości godziwej ekspozycji na ryzyko stopy procentowej części portfela aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych, gdy zastosowano MSSF 9, oraz w celu rozszerzenia opcji wartości godziwej na niektóre kontrakty, które spełniają własny zakres zastosowania wyjątek ma zastosowanie, gdy zastosowany jest MSSF 9 MSSF 9 Instrumenty finansowe wydany, zastępujący MSR 39 wymogi dotyczące klasyfikacji i wyceny, utrata wartości, rachunkowość zabezpieczeń i wyłączenie z bilansu Skuteczne dla okresów rocznych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 roku lub później MSSF 9 (2017) zastępuje MSSF 9 (2009) , MSSF 9 (2017 r.) I MSSF 9 (2017 r.), Ale standardy te pozostają dostępne do stosowania, jeżeli odpowiednia data pierwszego zastosowania jest przed 1 lutego 2018 r. n jednostka stosuje MSSF 9 po raz pierwszy, może wybrać jako swój wybór zasad rachunkowości, aby nadal stosowała wymogi rachunkowości zabezpieczeń MSR 39 zamiast wymagań rozdziału 6 MSSF 9. RMSR obecnie prowadzi projekt dotyczący rachunkowości makrofinansowej, który ma ostatecznie zastąpić te sekcje MSR 39. Interpretacje pokrewne KIMSF 16 Zabezpieczenie udziałów w aktywach netto w podmiocie zagranicznym Interpretacja IFRIC 12 Umowy koncesji na usługi KIMSF 9 Ponowna ocena wbudowanych instrumentów pochodnych MSR 39 (2003) zastąpiła SKI-33 Metoda konsolidacji i kapitałowa Potencjalne głosowanie Prawa i podział praw własności Zmiany do rozważenia przez RMSR Podsumowanie MSR 39 Wytyczne Deloitte dotyczące MSSF dla instrumentów finansowych iGAAP 2017: Instrumenty finansowe Deloitte (Zjednoczone Królestwo) opracowało iGAAP 2017: Instrumenty finansowe MSSF 9 i powiązane standardy (tom B) oraz IGAAP 2017: Instrumenty finansowe MSR 39 i powiązane standardy (tom C). które zostały opublikowane przez LexisNexis. Publikacje te są autorytatywnymi przewodnikami do celów rachunkowości instrumentów finansowych zgodnie z MSSF. Te dwa tytuły wykraczają poza i poza wymagania techniczne, odkopując powszechne praktyki i problemy, a także zapewniając widoki, interpretacje, jasne wyjaśnienia i przykłady. Umożliwiają one czytelnikowi zrozumienie standardów i docenienie ich praktyczności. Książki iGAAP 2017 Instrumenty finansowe można kupić za pośrednictwem lexisnexis. co. ukdeloitte. MSR 39 ma zastosowanie do wszystkich rodzajów instrumentów finansowych, z wyjątkiem następujących, które nie są objęte zakresem MSR 39: MSR 39.2 udziały w jednostkach zależnych, stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach wykazywane zgodnie z MSR 27 Skonsolidowane i jednostkowe sprawozdania finansowe. MSR 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych. lub MSR 31 Udziały we wspólnych przedsięwzięciach (lub, dla okresów rozpoczynających się 1 stycznia 2017 r. lub później, MSSF 10 "Skonsolidowane sprawozdania finansowe" MSR 27 "Oddzielne sprawozdania finansowe" lub MSR 28 Inwestycje w jednostkach stowarzyszonych i wspólnych przedsięwzięciach) jednak MSR 39 ma zastosowanie w przypadkach, gdy standardy takie powinny być rozliczane zgodnie z MSR 39. Standard ma również zastosowanie do większości instrumentów pochodnych dotyczących praw i obowiązków pracodawców, stowarzyszonych lub pracodawców joint venture w ramach planów świadczeń pracowniczych, do których MSR 19 Świadczenia pracownicze stosuje kontrakty terminowe pomiędzy nabywca i akcjonariusz sprzedający w celu zakupu lub sprzedaży jednostki przejmowanej, co spowoduje połączenie jednostek gospodarczych w przyszłym terminie nabycia praw i zobowiązań wynikających z umów ubezpieczenia, z wyjątkiem MSR 39 ma zastosowanie do instrumentów finansowych, które mają formę umowy ubezpieczenia (lub reasekuracji), ale które zasadniczo dotyczą przeniesienia ryzyka finansowego i instrumentów pochodnych wbudowanych w umowy ubezpieczeniowe instr spełniające definicję kapitału własnego zgodnie z MSR 32 Instrumenty finansowe: prezentacja instrumentów finansowych, umów i zobowiązań w ramach transakcji płatności w formie akcji, do których MSSF 2 Płatności w formie akcji stosuje prawa do płatności zwrotnych, do których MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe i zobowiązania warunkowe Aktywa mają zastosowanie MSR 39 ma zastosowanie do należności leasingowych i zobowiązań tylko w ograniczonym zakresie: MSR 39.2 (b) MSR 39 dotyczy należności leasingowych z tytułu wyksięgowania i odpisu z tytułu utraty wartości MSR 39 ma zastosowanie do zobowiązań z tytułu leasingu w związku z przepisami dotyczącymi wyłączeń z MSR 39 ma zastosowanie do pochodne wbudowane w leasing. MSR 39 ma zastosowanie do wystawionych gwarancji finansowych. Jeżeli jednak emitent umów gwarancji finansowych uprzednio stwierdził wyraźnie, że uważa takie umowy za umowy ubezpieczenia i stosuje rachunkowość mającą zastosowanie do umów ubezpieczeniowych, emitent może wybrać zastosowanie MSR 39 lub MSSF 4 Umowy ubezpieczeniowe do takich umów gwarancji finansowych. Emitent może zawrzeć tę umowę wyborczą w drodze umowy, ale wybór każdej umowy jest nieodwołalny. Księgowanie przez posiadacza jest wyłączone z zakresu MSR 39 i MSSF 4 (chyba że umowa jest umową reasekuracyjną). Dlatego obowiązują paragrafy 10-12 MSR 8 "Zasady rachunkowości, zmiany wartości szacunkowych i błędy". W tych punktach określono kryteria, które należy zastosować przy opracowywaniu zasad rachunkowości, jeśli żaden MSSF nie dotyczy konkretnie przedmiotu. Zobowiązania z tytułu pożyczek nie wchodzą w zakres MSR 39, jeżeli nie można ich rozliczyć netto w gotówce lub innym instrumencie finansowym, nie są one wyznaczone jako zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy, a jednostka nie ma wcześniejszej praktyki w zakresie sprzedaży pożyczek. które wynikały z zobowiązania wkrótce po powstaniu. Emitent zobowiązany do udzielenia pożyczki po niższej rynkowej stopie procentowej jest początkowo zobowiązany do rozpoznania zobowiązania w jego wartości godziwej w terminie późniejszym, emitent dokona jego aktualizacji na wyższą z (a) kwoty ujętej zgodnie z MSR 37 i (b) ) początkowo ujętą kwotę pomniejszoną, w stosownych przypadkach, o skumulowaną amortyzację rozpoznaną zgodnie z MSR 18. Wystawca zobowiązań do udzielenia pożyczki musi stosować MSR 37 w odniesieniu do innych zobowiązań kredytowych, które nie wchodzą w zakres MSR 39 (tj. powyżej). Zobowiązania z tytułu pożyczek podlegają przepisom dotyczącym wyłączeń z MSR 39. MSR 39.4 Umowy kupna lub sprzedaży instrumentów finansowych Umowy kupna lub sprzedaży instrumentów finansowych są zawsze objęte zakresem MSR 39 (chyba że ma zastosowanie jeden z innych wyjątków). Umowy kupna lub sprzedaży pozycji niefinansowych Umowy kupna lub sprzedaży pozycji niefinansowych wchodzą w zakres MSR 39, jeżeli można je rozliczyć netto w gotówce lub innym składniku aktywów finansowych i nie są zawierane i utrzymywane dla celów rachunku lub dostawa elementu niefinansowego zgodnie z oczekiwanymi wymogami kupna, sprzedaży lub użytkowania podmiotu. Kontrakty na zakup lub sprzedaż pozycji niefinansowych znajdują się w zakresie, w którym nastąpi rozliczenie netto. Następujące sytuacje stanowią rozliczenie netto: MSR 39.5-6 warunki zezwolenia na zawarcie kontraktu kontrahent do rozliczenia netto istnieje dotychczasowa praktyka rozliczania netto podobnych kontraktów Istnieje praktyka stosowana w przeszłości, w przypadku podobnych kontraktów, polegająca na zabraniu instrumentu bazowego i sprzedaży w krótkim okresie po dostawie, aby wygenerować zysk z krótkoterminowych fluktuacji cen, lub z marży dystrybutora, lub pozycja niefinansowa może być łatwo wymienialna na gotówkę Chociaż umowy wymagające zapłaty w oparciu o klimatyczną, geologiczną lub inną fizyczną zmienną zostały zasadniczo wyłączone z pierwotnej wersji MSR 39, zostały one dodane do zakresu zmienionego MSR 39 w grudniu 2003 r., jeżeli nie wchodzą one w zakres MSSF 4. MSR 39. Wyjaśnienie IAS 39 zawiera definicje następujących pozycji: z MSR 32 Instrumenty finansowe: prezentacja. MSR 39.8 instrument finansowy składnik finansowy instrument finansowy kapitał własny. Uwaga: Jeżeli jednostka zastosuje MSSF 9 Instrumenty finansowe przed terminem jej obowiązkowego zastosowania (1 stycznia 2018 r.), Definicje następujących terminów również zostały włączone do MSSF 9: wyksięgowanie, instrument pochodny, wartość godziwa, umowa gwarancji finansowych. Definicje tych terminów przedstawione poniżej (w stosownych przypadkach) są określone w MSR 39. Typowe przykłady instrumentów finansowych w zakresie MSR 39: rachunek bieżący w gotówce i rachunki bieżące w formie papierowych papierów dłużnych, noty dłużne oraz należności z tytułu pożyczek i zobowiązań oraz papiery udziałowe. Są to instrumenty finansowe z perspektywy zarówno posiadacza, jak i emitenta. Ta kategoria obejmuje inwestycje w jednostki zależne, jednostki stowarzyszone i wspólne papiery wartościowe zabezpieczone aktywami, takie jak zabezpieczone zobowiązania hipoteczne, umowy z przyrzeczeniem odkupu oraz pakiety sekurytyzowane instrumentów pochodnych związanych z wierzytelnościami, w tym opcje, prawa, warranty, kontrakty futures, kontrakty terminowe typu forward i swapy. Instrumentem pochodnym jest instrument finansowy: którego wartość zmienia się w odpowiedzi na zmianę zmiennej bazowej, takiej jak stopa procentowa, cena towaru lub cena zabezpieczenia, lub wskaźnik, który nie wymaga inwestycji początkowej lub który jest mniejszy niż byłby wymagany w przypadku umowy z podobną reakcją na zmiany czynników rynkowych i jest to rozliczane w przyszłości. MSR 39.9 Przykłady instrumentów pochodnych Przekazywane: kontrakty na zakup lub sprzedaż określonej ilości instrumentu finansowego, towaru lub waluty obcej po określonej cenie ustalonej na samym początku, z dostawą lub rozliczeniem w określonym terminie. Rozliczenie następuje w terminie zapadalności w drodze faktycznego dostarczenia przedmiotu określonego w umowie lub rozliczenia gotówkowego netto. Swapy procentowe i kontrakty terminowe: kontrakty na zamianę przepływów pieniężnych w określonym dniu lub szeregu określonych dat w oparciu o kwotę nominalną oraz stopy stałe i zmienne. Kontrakty futures: Kontrakty podobne do kontraktów forward, ale z następującymi różnicami: kontrakty terminowe są standardowymi giełdowymi, natomiast kontrakty forward są indywidualnie dopasowane. Transakcje futures są zazwyczaj rozliczane poprzez transakcje offsetowe (odwracalne), podczas gdy kontrakty terminowe są zazwyczaj rozliczane poprzez dostawę instrumentu bazowego lub rozrachunek pieniężny. Opcje: Umowy, które dają nabywcy prawo, ale nie obowiązek, do zakupu (opcja kupna) lub sprzedaży (opcja sprzedaży) określonej ilości określonego instrumentu finansowego, towaru lub waluty obcej, po określonej cenie (cena wykonania) , w trakcie lub w określonym czasie. Mogą być one indywidualnie pisane lub wymieniane na giełdzie. Nabywca opcji płaci sprzedającemu (wystawcy) opcję opłatę (premię) w celu zrekompensowania sprzedawcy za ryzyko płatności w ramach opcji. Czapki i podłogi: są to kontrakty, nazywane czasami oprocentowaniem. Limit stóp procentowych zrekompensuje nabywcę limitu, jeśli stopy procentowe wzrosną powyżej ustalonej z góry stopy (stopa oprocentowania), podczas gdy stopa stopy procentowej zrekompensuje nabywcę, jeżeli stopy spadną poniżej ustalonej z góry stawki. Wbudowane instrumenty pochodne Niektóre kontrakty, które same nie są instrumentami finansowymi, mogą zawierać wbudowane instrumenty finansowe. Na przykład, umowa kupna towaru po ustalonej cenie za dostawę w przyszłości ma wbudowany w niego indeks, który jest indeksowany do ceny towaru. Wbudowany instrument pochodny jest cechą umowy, tak że przepływy pieniężne związane z tą cechą zachowują się podobnie do samodzielnej pochodnej. W ten sam sposób, w jaki instrumenty pochodne muszą być wykazywane w bilansie według wartości godziwej ze zmianami ujętymi w rachunku zysków i strat, tak samo jak niektóre wbudowane instrumenty pochodne. MSR 39 wymaga oddzielenia wbudowanego instrumentu pochodnego od umowy zasadniczej i zaksięgowania go jako instrumentu pochodnego, gdy: MSR 39.11 ryzyko ekonomiczne i charakterystyka wbudowanego instrumentu pochodnego nie są ściśle powiązane z tymi w umowie zasadniczej odrębnym instrumentem o takich samych warunkach, jak: wbudowany instrument pochodny spełniałby definicję instrumentu pochodnego, a cały instrument nie jest wyceniany według wartości godziwej ze zmianami wartości godziwej ujętej w rachunku zysków i strat. Jeżeli wbudowany instrument pochodny jest wyodrębniony, kontrakt główny jest księgowany zgodnie z odpowiednią normą (dla na przykład zgodnie z MSR 39, jeżeli instrumentem głównym jest instrument finansowy). Dodatek A do MSR 39 zawiera przykłady wbudowanych instrumentów pochodnych, które są blisko związane z ich hostami, oraz tych, które nimi nie są. Przykłady wbudowanych instrumentów pochodnych, które nie są ściśle powiązane z ich hostami (a zatem muszą być oddzielnie ujmowane) obejmują: opcję zamiany kapitału w obligacjach zamiennych na akcje zwykłe (wyłącznie z perspektywy posiadacza) MSR 39.AG30 (f) towar zindeksowane odsetki lub płatności główne w umowach na pokrycie długu publicznego ANS 39.AG30 (e) opcje maksymalnego limitu i oprocentowania w umowach długu podstawowego, które są w pieniądzu, gdy instrument został wyemitowany. MSR 39.AG33 (b) korekty inflacji oparte na dźwigniach, dotyczące płatności leasingowych MSR 39.AG33 (f) walutowe instrumenty pochodne w kontraktach zakupu lub sprzedaży pozycji niefinansowych, w których walutą obcą nie jest kontrahent kontraktu, nie jest walutą, w której dany towar lub usługa są rutynowo denominowane w transakcjach handlowych wokół i nie jest walutą powszechnie stosowaną w takich umowach w środowisku gospodarczym, w którym transakcja ma miejsce. MSR 39.AG33 (d) Jeżeli MSR 39 wymaga oddzielenia wbudowanego instrumentu pochodnego od umowy zasadniczej, ale jednostka nie jest w stanie osobno wycenić wbudowanego instrumentu pochodnego, cała połączona umowa musi zostać wyznaczona jako składnik aktywów finansowych według wartości godziwej zysk lub strata). MSR 39.12 Klasyfikacja jako zobowiązanie lub kapitał własny Ponieważ MSR 39 nie odnosi się do rachunkowości instrumentów kapitałowych wyemitowanych przez jednostkę sporządzającą sprawozdanie finansowe, ale dotyczy rachunkowości zobowiązań finansowych, klasyfikacja instrumentu jako zobowiązania lub jako kapitału własnego ma kluczowe znaczenie. MSR 32 Instrumenty finansowe: prezentacja odnosi się do pytania dotyczącego klasyfikacji. Klasyfikacja aktywów finansowych MSR 39 wymaga, aby aktywa finansowe były zaliczane do jednej z następujących kategorii: MSR 39.45 Aktywa finansowe wyceniane według wartości godziwej przez rachunek zysków i strat Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży Kredyty i należności Inwestycje utrzymywane do terminu wymagalności Te kategorie są używane w celu ustalenia, w jaki sposób dany składnik aktywów finansowych został ujęty i wyceniony w sprawozdaniu finansowym. Aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat. Ta kategoria ma dwie podkategorie: Wyznaczone. Pierwszy obejmuje każdy składnik aktywów finansowych wyznaczony przy początkowym ujęciu jako składnik wyceniany w wartości godziwej ze zmianami wartości godziwej w rachunku zysków i strat. Przetworzone do obrotu. Druga kategoria obejmuje aktywa finansowe przeznaczone do obrotu. Wszystkie instrumenty pochodne (z wyjątkiem wyznaczonych instrumentów zabezpieczających) oraz aktywa finansowe nabyte lub utrzymywane w celu sprzedaży w krótkim okresie lub dla których istnieje krótkoterminowy schemat generowania krótkoterminowych zysków, są przeznaczone do obrotu. MSR 39.9 Aktywa finansowe dostępne do sprzedaży (AFS) to wszelkie nieprzynoszące instrumentów pochodnych aktywa finansowe wyznaczone przy początkowym ujęciu jako dostępne do sprzedaży lub wszelkie inne instrumenty, które nie są zaliczane do kategorii (a) pożyczek i należności, (b) posiadane do inwestycje terminowe lub (c) aktywa finansowe wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat. MSR 39.9 Aktywa AFS są wyceniane w bilansie według wartości godziwej. Zmiany wartości godziwej aktywów AFS są ujmowane bezpośrednio w kapitale własnym poprzez zestawienie zmian w kapitale własnym, z wyjątkiem odsetek od aktywów AFS (które są ujmowane w przychodach na podstawie efektywnej stopy kapitalizacji), odpisów z tytułu utraty wartości oraz (w przypadku oprocentowanych instrumentów dłużnych AFS ) zyski lub straty z tytułu różnic kursowych. Skumulowane zyski lub straty ujęte w kapitale własnym ujmuje się w rachunku zysków i strat z chwilą usunięcia z bilansu składnika aktywów finansowych dostępnego do sprzedaży. MSR 39.55 (b) Pożyczki i należności to niezaliczane do instrumentów pochodnych aktywa finansowe o ustalonych lub możliwych do ustalenia płatnościach, nienotowane na aktywnym rynku, inne niż przeznaczone do obrotu lub wyznaczone przy początkowym ujęciu jako aktywa wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat lub jako dostępne. - na sprzedaż. Pożyczki i należności, dla których posiadacz może nie odzyskać zasadniczo całej kwoty inwestycji początkowej, innej niż z powodu pogorszenia jakości kredytu, powinny być klasyfikowane jako dostępne do sprzedaży. IAS 39.9 Pożyczki i należności wyceniane są według zamortyzowanego kosztu. MSR 39.46 (a) Inwestycje utrzymywane do terminu wymagalności są to aktywa finansowe niebędące instrumentami pochodnymi, z ustalonymi lub możliwymi do określenia płatnościami, które jednostka zamierza i jest w stanie utrzymać w posiadaniu do terminu wymagalności i które nie spełniają definicji pożyczek i należności i nie są ujęcie jako aktywa wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat lub jako dostępne do sprzedaży. Inwestycje utrzymywane do terminu zapadalności są wyceniane według zamortyzowanego kosztu. Jeżeli jednostka sprzedaje inwestycję utrzymywaną do terminu wymagalności inną niż w nieważnych kwotach lub w wyniku jednorazowego, odosobnionego zdarzenia będącego poza kontrolą banku, której nie można w sposób rozsądny przewidzieć, wszystkie pozostałe inwestycje utrzymywane do terminu zapadalności muszą być przeklasyfikowany jako dostępny do sprzedaży w bieżącym i dwóch następnych latach obrachunkowych. MSR 39.9 Inwestycje utrzymywane do terminu wymagalności wycenia się według zamortyzowanego kosztu. MSR 39.46 (b) Klasyfikacja zobowiązań finansowych MSR 39 ujmuje dwie klasy zobowiązań finansowych: MSR 39.47 Zobowiązania finansowe wyceniane w wartości godziwej przez wynik finansowy Pozostałe zobowiązania finansowe wyceniane według zamortyzowanego kosztu z zastosowaniem metody efektywnej stopy procentowej Kategoria zobowiązań finansowych wycenianych według wartości godziwej przez rachunek zysków i strat zysk lub strata ma dwie podkategorie: Wyznaczone. zobowiązanie finansowe wyznaczone przez jednostkę jako zobowiązanie wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat w momencie początkowego ujęcia. zobowiązanie finansowe klasyfikowane jako przeznaczone do obrotu, takie jak zobowiązanie z tytułu papierów wartościowych zaciągniętych w ramach krótkiej sprzedaży, które należy zwrócić w przyszłości. Ujęcie początkowe MSR 39 wymaga ujmowania składnika aktywów finansowych lub zobowiązania finansowego tylko wtedy, gdy podmiot staje się stroną postanowień umownych instrumentu, z zastrzeżeniem poniższych postanowień dotyczących regularnych zakupów. MSR 39.14 Regularne kupowanie lub sprzedaż składnika aktywów finansowych. Zwykły sposób nabycia lub sprzedaży aktywów finansowych jest ujmowany i wyłączany z bilansu przy użyciu daty transakcji lub daty rozliczenia. MSR 39.38 Stosowaną metodę należy stosować konsekwentnie w odniesieniu do wszystkich zakupów i sprzedaży aktywów finansowych należących do tej samej kategorii aktywów finansowych, jak określono w MSR 39 (należy zauważyć, że w tym celu aktywa przeznaczone do obrotu stanowią inną kategorię niż aktywa określone na poziomie: wartość godziwa przez rachunek zysków i strat). Wybór metody jest polityką rachunkowości. MSR 39.38 MSR 39 wymaga, aby wszystkie aktywa finansowe i wszystkie zobowiązania finansowe zostały ujęte w bilansie. Dotyczy to wszystkich instrumentów pochodnych. Historycznie w wielu częściach świata instrumenty pochodne nie były uznawane w bilansach spółek. Argumentowano, że w momencie zawierania kontraktu na instrumenty pochodne nie było gotówki ani innych aktywów. Bez uzasadnionego kosztu nieuznania, niezależnie od tego, że wraz z upływem czasu i wartością zmiennej bazowej (kursu, ceny lub indeksu), instrument pochodny ma wartość dodatnią (aktywo) lub wartość ujemną (zobowiązanie). Początkowa wycena Początkowo aktywa i zobowiązania finansowe powinny być wyceniane według wartości godziwej (łącznie z kosztami transakcji, dla aktywów i zobowiązań niewymienionych w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat). MSR 39.43 Wycena po początkowym ujęciu Następnie aktywa i zobowiązania finansowe (w tym instrumenty pochodne) należy wyceniać w wartości godziwej, z następującymi wyjątkami: MSR 39.46-47 Pożyczki i należności, inwestycje utrzymywane do terminu wymagalności i zobowiązania finansowe niebędące instrumentami pochodnymi powinny być wyceniane według zamortyzowanego kosztu przy użyciu metody efektywnej stopy procentowej. Inwestycje w instrumenty kapitałowe bez rzetelnego pomiaru wartości godziwej (oraz instrumenty pochodne indeksowane do takich instrumentów kapitałowych) powinny być wyceniane według kosztu. Aktywa i zobowiązania finansowe wyznaczone jako pozycja zabezpieczana lub instrument zabezpieczający podlegają wycenie zgodnie z wymogami MSR 39 w zakresie rachunkowości zabezpieczeń. Zobowiązania finansowe, które powstają, gdy przeniesienie składnika aktywów finansowych nie kwalifikuje się do wyłączenia lub rozlicza się stosując metodę ciągłego zaangażowania, podlegają szczególnym wymaganiom w zakresie pomiaru. Wartość godziwa to kwota, za jaką dany składnik aktywów mógłby zostać wymieniony, lub zobowiązanie uregulowane, pomiędzy dobrze poinformowanymi, zainteresowanymi stronami w transakcji na warunkach rynkowych. MSR 39.9 MSR 39 określa hierarchię, która ma być stosowana przy ustalaniu wartości godziwej instrumentu finansowego: MSR 39 Załącznik A, paragrafy OS69-82. Przytoczone ceny rynkowe na aktywnym rynku są najlepszym dowodem wartości godziwej i powinny być stosowane tam, gdzie istnieją, aby zmierzyć instrument finansowy. Jeżeli rynek dla instrumentu finansowego nie jest aktywny, jednostka ustala wartość godziwą, stosując technikę wyceny, która w maksymalnym stopniu wykorzystuje dane rynkowe i zawiera transakcje rynkowe na ostatnią długość broni, odniesienie do bieżącej wartości godziwej innego instrumentu, która jest zasadniczo taka sama , analiza zdyskontowanych przepływów pieniężnych i modele wyceny opcji. Akceptowalna technika wyceny obejmuje wszystkie czynniki, które uczestnicy rynku uwzględniliby w ustalaniu ceny i była zgodna z przyjętymi ekonomicznymi metodami wyceny instrumentów finansowych. Jeżeli nie istnieje aktywny rynek dla instrumentu kapitałowego, a zakres rozsądnych wartości godziwych jest znaczny, a szacunków tych nie można wiarygodnie wycenić, wówczas jednostka musi wycenić instrument kapitałowy po cenie nabycia pomniejszonej o odpisy z tytułu utraty wartości. Koszt zamortyzowany obliczany jest metodą efektywnej stopy procentowej. Efektywna stopa procentowa to stopa, która dokładnie dyskontuje oszacowane przyszłe płatności gotówkowe lub wpływy w oczekiwanym okresie życia instrumentu finansowego do wartości bilansowej netto składnika aktywów lub zobowiązań finansowych. Aktywa finansowe, które nie są wykazywane w wartości godziwej przez wynik finansowy, podlegają testowi na utratę wartości. Jeżeli oczekiwana żywotność nie może być określona w sposób wiarygodny, stosuje się okres obowiązywania umowy. MSR 39 Opcja wyceny według wartości godziwej MSR 39 pozwala jednostkom wskazać w momencie nabycia lub emisji każdy składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe do wyceny według wartości godziwej, a zmiany wartości są ujmowane w rachunku zysków i strat. Ta opcja jest dostępna, nawet jeśli składnik aktywów finansowych lub zobowiązanie finansowe byłyby z natury rzeczy wyceniane według zamortyzowanego kosztu, ale tylko wtedy, gdy można wiarygodnie wycenić wartość godziwą. W czerwcu 2005 r. RMSR wydała zmianę do MSR 39, aby ograniczyć korzystanie z opcji wyznaczania aktywów finansowych lub zobowiązań finansowych, które mają być wyceniane w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat (opcja wartości godziwej). Korekty ograniczają korzystanie z opcji do tych instrumentów finansowych, które spełniają pewne warunki: MSR 39.9 - wyznaczanie opcji wartości godziwej eliminuje lub znacząco zmniejsza niedopasowanie księgowe lub grupę aktywów finansowych, zobowiązań finansowych lub obu tych rodzajów działalności jest zarządzana, a jej wyniki są oceniane na podstawie wartości godziwej przez kierownictwo jednostki. Po wprowadzeniu instrumentu do kategorii wartości godziwej poprzez rachunek zysków i strat, nie można go przeklasyfikować z pewnymi wyjątkami. MSR 39.50 W październiku 2008 r. RMSR wydała zmiany do MSR 39. Zmiany zezwalają na reklasyfikację niektórych instrumentów finansowych z kategorii wartości godziwej poprzez rachunek zysków i strat (FVTPL) oraz z kategorii dostępnych do sprzedaży Więcej szczegółów znajduje się w MSR 39.50 (c). W przypadku reklasyfikacji wymagane są dodatkowe ujawnienia zgodnie z MSSF 7 "Instrumenty finansowe: ujawnianie informacji". W marcu 2009 r. RMSR wyjaśniła, że ​​reklasyfikacje aktywów finansowych zgodnie z poprawkami z października 2008 r. (Patrz wyżej): w odniesieniu do reklasyfikacji składnika aktywów finansowych z wartości godziwej przez wynik finansowy, wszystkie wbudowane instrumenty pochodne muszą zostać (ponownie) ocenione i, w razie potrzeby oddzielnie rozliczane w sprawozdaniach finansowych. MSR 39 Opcja dostępna do sprzedaży dla pożyczek i należności MSR 39 pozwala jednostkom wskazać w momencie nabycia dowolną pożyczkę lub należność jako dostępne do sprzedaży, w którym to przypadku wycenia się je w wartości godziwej, uwzględniając zmiany w wartości godziwej ujętej w kapitale własnym. Składnik aktywów finansowych lub grupa aktywów traci na wartości, a odpisy z tytułu utraty wartości są ujmowane, tylko jeśli istnieją obiektywne dowody w wyniku jednego lub więcej zdarzeń, które wystąpiły po początkowym ujęciu danego składnika aktywów. Jednostka jest zobowiązana ocenić na każdy dzień bilansowy, czy istnieją obiektywne dowody utraty wartości. Jeżeli taki dowód istnieje, jednostka jest zobowiązana do szczegółowego obliczenia utraty wartości w celu ustalenia, czy należy ująć odpis z tytułu utraty wartości. MSR 39.58 Kwotę straty ustala się jako różnicę między wartością bilansową aktywów a wartością bieżącą szacowanych przepływów pieniężnych zdyskontowanych według pierwotnej efektywnej stopy procentowej aktywów finansowych. MSR 39.63 Aktywa, które są oceniane indywidualnie i dla których nie występują przesłanki utraty wartości są grupowane razem z aktywami finansowymi o podobnej statystyce ryzyka kredytowego i wspólnie oceniane pod kątem utraty wartości. MSR 39.64 Jeśli w następnym okresie kwota utraty wartości odnosząca się do składnika aktywów finansowych wykazywanych według zamortyzowanego kosztu lub instrumentu dłużnego wykazywana jako dostępna do sprzedaży zmniejszyła się w związku ze zdarzeniem następującym po początkowym ujęciu utraty wartości, to uprzednio Ujętą stratę z tytułu utraty wartości odwraca się poprzez rachunek zysków i strat. Odpisy z tytułu utraty wartości inwestycji w instrumenty kapitałowe dostępne do sprzedaży nie podlegają odwróceniu przez rachunek zysków i strat. MSR 39.65 Umowa gwarancji finansowych jest umową, która wymaga od emitenta dokonania określonych płatności w celu zwrócenia posiadaczowi straty, którą zaciągnął, ponieważ określony dłużnik nie dokonał płatności w terminie. MSR 39.9 W MSR 39 ze zmianami ujmuje się umowy gwarancji finansowych: początkowo według wartości godziwej. Jeżeli umowa gwarancji finansowych została wydana w odrębnej transakcji na rzecz niezależnej strony, jej wartość godziwa w chwili powstania prawdopodobnie będzie równa wartości otrzymanej zapłaty, chyba że istnieją dowody, że jest inaczej. następnie na kwotę wyższą od (i) kwoty ustalonej zgodnie z MSR 37 Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe oraz (ii) kwotę początkowo ujętą pomniejszoną, w stosownych przypadkach, o skumulowaną amortyzację rozpoznaną zgodnie z MSR 18 "Przychody". (W przypadku spełnienia określonych kryteriów emitent może skorzystać z opcji wartości godziwej zawartej w MSR 39. Ponadto w specyficznym kontekście nieudanej transakcji wyksięgowania nadal obowiązują różne wymogi). Niektóre gwarancje kredytowe nie stanowią warunku płatności. wymagać, aby posiadacz był narażony na ryzyko i poniósł stratę, gdy dłużnik nie dokonał płatności należnych aktywów objętych gwarancją. Przykładem takiej gwarancji jest kredytowy instrument pochodny, który wymaga płatności w odpowiedzi na zmiany w określonym ratingu kredytowym lub indeksie kredytowym. Są to instrumenty pochodne i muszą być wyceniane według wartości godziwej zgodnie z MSR 39. Wyksięgowanie składnika aktywów finansowych Podstawowym założeniem dla modelu wyksięgowania w MSR 39 jest ustalenie, czy składnik aktywów podlegający wyłączeniu to: MSR 39.16 składnik aktywów w całości lub specifically identified cash flows from an asset or a fully proportionate share of the cash flows from an asset or a fully proportionate share of specifically identified cash flows from a financial asset Once the asset under consideration for derecognition has been determined, an assessment is made as to whether the asset has been transferred, and if so, whether the transfer of that asset is subsequently eligible for derecognition. An asset is transferred if either the entity has transferred the contractual rights to receive the cash flows, or the entity has retained the contractual rights to receive the cash flows from the asset, but has assumed a contractual obligation to pass those cash flows on under an arrangement that meets the following three conditions: IAS 39.17-19 the entity has no obligation to pay amounts to the eventual recipient unless it collects equivalent amounts on the original asset the entity is prohibited from selling or pledging the original asset (other than as security to the eventual recipient), the entity has an obligation to remit those cash flows without material delay Once an entity has determined that the asset has been transferred, it then determines whether or not it has transferred substantially all of the risks and rewards of ownership of the asset. If substantially all the risks and rewards have been transferred, the asset is derecognised. If substantially all the risks and rewards have been retained, derecognition of the asset is precluded. IAS 39.20 If the entity has neither retained nor transferred substantially all of the risks and rewards of the asset, then the entity must assess whether it has relinquished control of the asset or not. If the entity does not control the asset then derecognition is appropriate however if the entity has retained control of the asset, then the entity continues to recognise the asset to the extent to which it has a continuing involvement in the asset. IAS 39.30 These various derecognition steps are summarised in the decision tree in AG36. Derecognition of a financial liability A financial liability should be removed from the balance sheet when, and only when, it is extinguished, that is, when the obligation specified in the contract is either discharged or cancelled or expires. IAS 39.39 Where there has been an exchange between an existing borrower and lender of debt instruments with substantially different terms, or there has been a substantial modification of the terms of an existing financial liability, this transaction is accounted for as an extinguishment of the original financial liability and the recognition of a new financial liability. A gain or loss from extinguishment of the original financial liability is recognised in profit or loss. IAS 39.40-41 Hedge accounting IAS 39 permits hedge accounting under certain circumstances provided that the hedging relationship is: IAS 39.88 formally designated and documented, including the entitys risk management objective and strategy for undertaking the hedge, identification of the hedging instrument, the hedged item, the nature of the risk being hedged, and how the entity will assess the hedging instruments effectiveness and expected to be highly effective in achieving offsetting changes in fair value or cash flows attributable to the hedged risk as designated and documented, and effectiveness can be reliably measured and assessed on an ongoing basis and determined to have been highly effective Hedging instrument is an instrument whose fair value or cash flows are expected to offset changes in the fair value or cash flows of a designated hedged item. IAS 39.9 All derivative contracts with an external counterparty may be designated as hedging instruments except for some written options. A non-derivative financial asset or liability may not be designated as a hedging instrument except as a hedge of foreign currency risk. IAS 39.72 For hedge accounting purposes, only instruments that involve a party external to the reporting entity can be designated as a hedging instrument. This applies to intragroup transactions as well (with the exception of certain foreign currency hedges of forecast intragroup transactions see below). However, they may qualify for hedge accounting in individual financial statements. IAS 39.73 Hedged item is an item that exposes the entity to risk of changes in fair value or future cash flows and is designated as being hedged. IAS 39.9 A hedged item can be: IAS 39.78-82 a single recognised asset or liability, firm commitment, highly probable transaction or a net investment in a foreign operation a group of assets, liabilities, firm commitments, highly probable forecast transactions or net investments in foreign operations with similar risk characteristics a held-to-maturity investment for foreign currency or credit risk (but not for interest risk or prepayment risk) a portion of the cash flows or fair value of a financial asset or financial liability or a non-financial item for foreign currency risk only for all risks of the entire item in a portfolio hedge of interest rate risk (Macro Hedge) only, a portion of the portfolio of financial assets or financial liabilities that share the risk being hedged In April 2005, the IASB amended IAS 39 to permit the foreign currency risk of a highly probable intragroup forecast transaction to qualify as the hedged item in a cash flow hedge in consolidated financial state ments provided that the transaction is denominated in a currency other than the functional currency of the entity entering into that transaction and the foreign currency risk will affect consolidated financial statements. IAS 39.80 In 30 July 2008, the IASB amended IAS 39 to clarify two hedge accounting issues: inflation in a financial hedged item a one-sided risk in a hedged item. IAS 39 requires hedge effectiveness to be assessed both prospectively and retrospectively. To qualify for hedge accounting at the inception of a hedge and, at a minimum, at each reporting date, the changes in the fair value or cash flows of the hedged item attributable to the hedged risk must be expected to be highly effective in offsetting the changes in the fair value or cash flows of the hedging instrument on a prospective basis, and on a retrospective basis where actual results are within a range of 80 to 125. All hedge ineffectiveness is recognised immediately in profit or loss (including ineffectiveness within the 80 to 125 window). Categories of hedges A fair value hedge is a hedge of the exposure to changes in fair value of a recognised asset or liability or a previously unrecognised firm commitment or an identified portion of such an asset, liability or firm commitment, that is attributable to a particular risk and could affect profit or loss. IAS 39.86(a) The gain or loss from the change in fair value of the hedging instrument is recognised immediately in profit or loss. At the same time the carrying amount of the hedged item is adjusted for the corresponding gain or loss with respect to the hedged risk, which is also recognised immediately in net profit or loss. IAS 39.89 A cash flow hedge is a hedge of the exposure to variability in cash flows that (i) is attributable to a particular risk associated with a recognised asset or liability (such as all or some future interest payments on variable rate debt) or a highly probable forecast transaction and (ii) could affect profit or loss. IAS 39.86(b) The portion of the gain or loss on the hedging instrument that is determined to be an effective hedge is recognised in other comprehensive income. IAS 39.95 If a hedge of a forecast transaction subsequently results in the recognition of a financial asset or a financial liability, any gain or loss on the hedging instrument that was previously recognised directly in equity is recycled into profit or loss in the same period(s) in which the financial asset or liability affects profit or loss. IAS 39.97 If a hedge of a forecast transaction subsequently results in the recognition of a non-financial asset or non-financial liability, then the entity has an accounting policy option that must be applied to all such hedges of forecast transactions: IAS 39.98 Same accounting as for recognition of a financial asset or financial liability any gain or loss on the hedging instrument that was previously recognised in other comprehensive income is recycled into profit or loss in the same period(s) in which the non-financial asset or liability affects profit or loss. Basis adjustment of the acquired non-financial asset or liability the gain or loss on the hedging instrument that was previously recognised in other comprehensive income is removed from equity and is included in the initial cost or other carrying amount of the acquired non-financial asset or liability. A hedge of a net investment in a foreign operation as defined in IAS 21 The Effects of Changes in Foreign Exchange Rates is accounted for similarly to a cash flow hedge. IAS 39.102 A hedge of the foreign currency risk of a firm commitment may be accounted for as a fair value hedge or as a cash flow hedge. Discontinuation of hedge accounting Hedge accounting must be discontinued prospectively if: IAS 39.91 and 39.101 the hedging instrument expires or is sold, terminated, or exercised the hedge no longer meets the hedge accounting criteria for example it is no longer effective for cash flow hedges the forecast transaction is no longer expected to occur, or the entity revokes the hedge designation In June 2017, the IASB amended IAS 39 to make it clear that there is no need to discontinue hedge accounting if a hedging derivative is novated, provided certain criteria are met. IAS 39.91 and IAS 39.101 For the purpose of measuring the carrying amount of the hedged item when fair value hedge accounting ceases, a revised effective interest rate is calculated. IAS 39.BC35A If hedge accounting ceases for a cash flow hedge relationship because the forecast transaction is no longer expected to occur, gains and losses deferred in other comprehensive income must be taken to profit or loss immediately. If the transaction is still expected to occur and the hedge relationship ceases, the amounts accumulated in equity will be retained in equity until the hedged item affects profit or loss. IAS 39.101(c) If a hedged financial instrument that is measured at amortised cost has been adjusted for the gain or loss attributable to the hedged risk in a fair value hedge, this adjustment is amortised to profit or loss based on a recalculated effective interest rate on this date such that the adjustment is fully amortised by the maturity of the instrument. Amortisation may begin as soon as an adjustment exists and must begin no later than when the hedged item ceases to be adjusted for changes in its fair value attributable to the risks being hedged. Disclosure In 2003 all disclosures about financial instruments were moved to IAS 32, so IAS 32 was renamed Financial Instruments: Disclosure and Presentation . In 2005, the IASB issued IFRS 7 Financial Instruments: Disclosures to replace the disclosure portions of IAS 32 effective 1 January 2007. IFRS 7 also superseded IAS 30 Disclosures in the Financial Statements of Banks and Similar Financial Institutions . Materiał na tej stronie to 2017 Deloitte Global Services Limited lub firma członkowska Deloitte Touche Tohmatsu Limited lub jeden z powiązanych z nim podmiotów. Zobacz informacje prawne dotyczące dodatkowych praw autorskich i innych informacji prawnych. Deloitte odnosi się do jednej lub kilku Deloitte Touche Tohmatsu Limited, prywatnej spółki brytyjskiej z ograniczoną odpowiedzialnością (DTTL), jej sieci firm członkowskich i powiązanych z nimi podmiotów. DTTL i każda z jej firm członkowskich są prawnie odrębnymi i niezależnymi podmiotami. DTTL (określany również jako Deloitte Global) nie świadczy usług klientom. Więcej informacji na temat DTTL i jej firm członkowskich można znaleźć na stronie deloitteabout. Lista korekt dla dzielenia wyrazów Te słowa służą jako wyjątki. Po wprowadzeniu są one dzielone tylko w określonych punktach dzielenia wyrazów. Each word should be on a separate line. De door u opgevraagde pagina kan helaas niet gevonden worden. La pgina que ests buscando no se encontr. 10571090108810721085108010941072 10851077 1085107210811076107710851072 Seite nicht gefunden Diese Seite existiert nicht oder ist nicht mehr verfgbar. Bitte versuchen Sie Folgendes: Wenn Sie die Adresse manuell eingegeben haben, prfen Sie diese auf Tippfehler. Besuchen Sie die Startseite und verwenden Sie die Suchfunktion. The requested page could not be found. The page you requested could not be found. If you are looking for information around a specific topic then please use the site search function above. Alternatively here is a current site map . If you want to talk to someone at PwC about a current business issue, or find out more information about a particular topic or about PwC and the services we provide, you can call our main switchboard number on 44 (0) 20 7583 5000 There is an overview of all our UK office locations. including local telephone numbers. The contact details of many individual service andor industry specialists are listed on the relevant pages across the site. You can also send us an e-mail with your comments or suggestions If youre interested in working for PwC, please visit our Careers website Nous sommes dsols La page que vous demandez est introuvable. Essayez lune des solutions suivantes : Assurez-vous que ladresse URL de la page que vous avez saisie est correcte. Visitez la page daccueil du site . Visitez le plan du site . 25351234501237512383125061254012472123643521112388123631242612414123791243512290 199793535212398125221253112463124141238312399124611254012527125401248926908320341242412426123722407626395123981246712531124861253112484124341236225506123751236712384123731235612290 Sorry, the page you were looking for could not be found. Please try one of the following links to find the content you want. Hedge Accounting: IAS 39 vs. IFRS 9 Business world as of today presents a huge amount of various risks to almost every company or entrepreneur. Jestem pewien, że również twoja firma ma do czynienia przynajmniej z niektórymi z tych ryzyk: ryzyko walutowe, ryzyko cenowe, ryzyko inflacyjne, ryzyko kredytowe - po prostu je nazwij. Wiele firm zdecydowało się zrobić coś z tymi zagrożeniami i zaczęło zarządzać swoimi ekspozycjami. W jaki sposób podejmują różne strategie zarządzania ryzykiem. W większości przypadków firmy nabywają określone instrumenty pochodne lub inne instrumenty w celu ich ochrony. Co to jest zabezpieczenie Zabezpieczeniem jest inwestowanie lub nabywanie niektórych instrumentów pochodnych lub instrumentów niepochodnych w celu zrównoważenia potencjalnych strat (lub zysków), które mogą powstać w przypadku niektórych pozycji w wyniku szczególnego ryzyka. Przykład zabezpieczenia Jako przykład wyobraź sobie, że firma, która normalnie działa, to USD. Niedawno Twoja firma zdecydowała się rozszerzyć swoją działalność na Europę i sprzedała część towarów klientom europejskim, powiedzmy 20 milionów EUR. Faktura dla klienta z UE jest płatna po 9 miesiącach. Specjalnie dla Ciebie Czy już wyewidencjonowałeś Zestaw MSSF. Jest to kompletny pakiet do nauki MSSF z ponad 30 godzinami prywatnych samouczków wideo, ponad 100 opracowań IFRS rozwiązanych w Excelu, ponad 120 stron materiałów informacyjnych i wiele bonusów. Jeśli podejmiesz dziś działanie i zasubskrybujesz zestaw MSSF, otrzymasz go ze zniżką. Kliknij tutaj, aby to sprawdzić. Twoja firma obawia się jednak, że ze względu na zmiany kursów walutowych po dziewięciu miesiącach będzie znacznie niższa, a zatem wchodzi w celu skompensowania kontraktu forward walutowego z bankiem na sprzedaż 20 mil. EUR za pewną stałą stawkę po 9 miesiącach. Co tu zabezpieczeniem Zabezpieczane ryzyko jest ryzykiem walutowym. Pozycja zabezpieczona jest należnością w walucie obcej. Instrument zabezpieczający to kontrakt terminowy na obrót walutowy, w którym sprzedaje się EUR za stałą stawkę w ustalonym terminie. Co to jest rachunkowość zabezpieczeń? Rachunkowość zabezpieczeń oznacza wyznaczenie jednego lub większej liczby instrumentów zabezpieczających, aby zmiana ich wartości godziwej kompensowała zmianę wartości godziwej lub zmianę przepływów pieniężnych zabezpieczanej pozycji. Wyjaśnijmy to na naszym przykładzie: w jaki sposób uwzględnisz zmianę wartości godziwej powyższego kursu walutowego bez księgowania zabezpieczeń. jakikolwiek zysk lub strata wynikająca ze zmiany wartości godziwej terminowej waluty zagranicznej byłaby ujmowana bezpośrednio w rachunku zysków i strat. Z rachunkowością zabezpieczeń. to zabezpieczenie będzie rozliczane jako zabezpieczenie przepływów pieniężnych. Oznacza to, że rozpoznajesz pełną lub część zysku lub straty z tytułu transakcji walutowych bezpośrednio na kapitał własny (inne całkowite dochody). Jak widać, wpływ tego samego kontraktu walutowego typu forward na rachunek zysków i strat z rachunkowością zabezpieczeń może być znacznie niższy niż bez tego. Dlaczego rachunkowość zabezpieczeń Przede wszystkim rachunkowość zabezpieczeń NIE jest obowiązkowa. Jest opcjonalne. możesz więc wybrać, aby go nie śledzić i rozpoznać wszystkie zyski lub straty z instrumentów zabezpieczających do zysku lub straty. Jednak, gdy stosujesz rachunkowość zabezpieczeń, pokazujesz czytelnikom swoich sprawozdań finansowych, że Twoja firma jest narażona na pewne ryzyko. Abyś wykonywał określone strategie zarządzania ryzykiem w celu ograniczenia tego ryzyka. Jak skuteczne są te strategie. W rzeczywistości, w przypadku rachunkowości zabezpieczeń, rachunek zysków i strat jest mniej zmienny, ponieważ zasadniczo łączysz te zyski i straty z zyskami strat na zabezpieczanej pozycji. Why do hedge accounting rules change Hedge accounting rules in I AS 39 are just too complex and strict . Wiele firm aktywnie realizujących strategie zabezpieczające nie mogło stosować rachunkowości zabezpieczeń zgodnie z MSR 39, ponieważ przepisy na to nie pozwalały. Dlatego inwestorzy często wymagali przygotowania nieskontrolowanych informacji pro-forma. W związku z tym księgowi spółki mogli zakończyć zadanie polegające na przygotowaniu 2 zestawów sprawozdań finansowych: Zbadane sprawozdania finansowe, w przypadku których nie zastosowano rachunkowości zabezpieczeń z powodu niespełnienia zasad określonych w MSR 39. Nieobjęte audytem sprawozdania finansowe pro-forma z zastosowaną rachunkowością zabezpieczeń odzwierciedlać prawdziwą sytuację zarządzania ryzykiem. W związku z tym w dniu 19 listopada 2017 r. Opublikowano nowe zasady dotyczące zabezpieczeń w MSSF 9. Co łączy MSR 39 i MSSF 9? Istnieje kilka głównych punktów, które pozostały prawie takie same: Opcjonalne Rachunkowość zabezpieczeń jest opcją, a nie obowiązkiem zarówno zgodnie z MSR 39 i MSSF 9. Terminologia Oba standardy posługują się tymi samymi najważniejszymi terminami: pozycja zabezpieczana, instrument zabezpieczający, zabezpieczenie wartości godziwej, zabezpieczenie przepływów pieniężnych, skuteczność zabezpieczenia itp. Dokumentacja zabezpieczeń Zarówno MSR 39, jak i MSSF 9 wymagają dokumentacji aby zakwalifikować się do rachunkowości zabezpieczeń. Kategorie instrumentów zabezpieczających Zarówno MSR 39, jak i MSSF 9 organizują rachunkowość zabezpieczeń dla tych samych kategorii: zabezpieczenia wartości godziwej, zabezpieczenia przepływów pieniężnych i zabezpieczenia inwestycji netto. Mechanizm rachunkowości zabezpieczeń jest w zasadzie taki sam. Nieefektywność w zakresie zabezpieczenia Zarówno MSR 39, jak i MSSF 9 wymagają ujęcia w rachunkowości zabezpieczeń nieefektywności w rachunku zysków i strat. Istnieje wyjątek związany z zabezpieczeniem inwestycji kapitałowych wyznaczonych do wartości godziwej poprzez inne całkowite dochody zgodnie z MSSF 9: wszystkie nieefektywności zabezpieczeń ujmuje się w innych całkowitych dochodach. Brak opcji na piśmie Nie można używać opcji na piśmie jako instrumentu zabezpieczającego zarówno zgodnie z MSR 39, jak i MSSF 9. Różnice w rachunkowości zabezpieczeń między MSR 39 i MSSF 9 Podstawy rachunkowości zabezpieczeń nie uległy zmianie. Moim zdaniem główna zmiana polega na rozszerzeniu zakresu sytuacji, w których można zastosować rachunkowość zabezpieczeń. Innymi słowy, zgodnie z nowymi zasadami MSSF 9, możesz zastosować rachunkowość zabezpieczeń do większej liczby sytuacji, ponieważ zasady są bardziej praktyczne, oparte na zasadach i mniej rygorystyczne. Przejdźmy przez najważniejsze zmiany: Co może być wykorzystane jako instrument zabezpieczający Zgodnie ze starszymi zasadami zawartymi w MSR 39, spółki nie miały dużego wyboru instrumentów zabezpieczających. Albo podjęli niektóre instrumenty pochodne, albo alternatywnie mogli zabrać również aktywa finansowe niebędące instrumentami pochodnymi lub zobowiązania w ramach zabezpieczenia ryzyka walutowego. Niewiele. MSSF 9 umożliwia korzystanie z szerszej gamy instrumentów zabezpieczających, dzięki czemu można teraz używać wszelkich niepochodnych instrumentów finansowych lub zobowiązań wycenianych w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat. Przykład: Powiedzmy, że masz duże zapasy ropy naftowej i chcesz zabezpieczyć ich wartość godziwą. Dlatego inwestujesz w jakiś fundusz z portfelem instrumentów powiązanych z towarami. Zgodnie z MSR 39 nie można stosować rachunkowości zabezpieczeń, ponieważ w ramach zabezpieczenia wartości godziwej jako instrumentu zabezpieczającego można używać tylko niektórych instrumentów pochodnych. Zgodnie z MSSF 9 można stosować rachunkowość zabezpieczeń, ponieważ MSSF 9 pozwala na wyznaczanie również niepochodnych instrumentów finansowych wycenianych w wartości godziwej przez rachunek zysków i strat. Zakładam, że twoja inwestycja w fundusz spełniłaby ten warunek. Co może być twoją pozycją zabezpieczaną W odniesieniu do pozycji niefinansowych MSR 39 dopuszcza zabezpieczanie wyłącznie pozycji niefinansowej w całości, a nie tylko pewną jej część ryzyka. MSSF 9 dopuszcza zabezpieczanie składnika ryzyka pozycji niefinansowej, jeżeli składnik ten jest możliwy do oddzielnej identyfikacji i mierzenia. Przykład. linia lotnicza może być narażona na znaczące ryzyko cenowe związane z paliwem do silników odrzutowych. Ceny paliwa lotniczego mogą ulec zmianie z kilku powodów: rosnącej inflacji, zmieniającej się ceny ropy naftowej i wielu innych czynników. Dlatego też linia lotnicza może zdecydować się na zabezpieczenie tylko referencyjnego komponentu ryzyka cen ropy naftowej zawartego w cenie paliwa lotniczego. Takie zabezpieczenie może być wykonane poprzez nabycie towarowych kontraktów terminowych na zakup ropy naftowej. Zgodnie z MSR 39, linia lotnicza nie byłaby w stanie rozliczać się z tego kontraktu terminowego na towary, tak jak w przypadku zabezpieczenia. Powodem jest to, że pozycja zabezpieczana przez linie lotnicze to tylko jeden składnik ryzyka składnika niefinansowego (paliwo lotnicze), a MSR 39 zezwala na zabezpieczanie pozycji niefinansowych tylko w całości. Zgodnie z MSSF 9, linia lotnicza może stosować rachunkowość zabezpieczeń, ponieważ MSSF 9 pozwala na wyznaczenie odrębnego składnika ryzyka pozycji niefinansowej jako pozycji zabezpieczanej. Testowanie efektywności zabezpieczenia Testowanie efektywności zabezpieczeń zostało znacznie uproszczone i przybliżyło się do potrzeb zarządzania ryzykiem. System IFRS 9 umożliwia jednostce wykorzystanie informacji wytworzonych wewnętrznie do celów zarządzania ryzykiem i przestaje wymuszać wykonywanie złożonych analiz wymaganych tylko do celów rachunkowych. MSR 39 wymaga przeprowadzenia testu efektywności zabezpieczenia zarówno prospektywnie, jak i retrospektywnie. Zabezpieczenie jest bardzo skuteczne tylko wtedy, gdy przesunięcie wynosi 80-125 procent. Oznacza to, że jeśli firma stosuje MSR 39, jej księgowi muszą przeprowadzić test skuteczności liczbowej, często testy te wykonywane były wyłącznie w celu spełnienia MSR 39 i nie z innego powodu. MSSF 9 opisuje bardziej oparte na zasadach kryteria, bez konkretnych progów liczbowych. Mianowicie, zabezpieczenie kwalifikuje się do rachunkowości zabezpieczeń, jeżeli: Istnieje związek ekonomiczny pomiędzy instrumentem zabezpieczającym a pozycją zabezpieczającą. Ta zależność wymaga pewnego osądu popartego jakościową lub ilościową oceną relacji ekonomicznej. Skutek ryzyka kredytowego nie dominuje w zmianach wartości wynikających z tego związku gospodarczego. Zabezpieczenie wyznacza się na podstawie rzeczywistej ilości zabezpieczanej pozycji i instrumentu zabezpieczającego. Rebalancing Rebalancing the hedge oznacza modyfikację zabezpieczenia poprzez dostosowanie racji zabezpieczeń dla celów zarządzania ryzykiem. Zwykle jest to wykonywane w przypadku zmiany ilości instrumentu zabezpieczającego lub pozycji zabezpieczanej. W podobnej sytuacji MSR 39 wymagał zakończenia bieżącej relacji zabezpieczeń i uruchomienia nowej. Praktycznie rzecz biorąc, musiałbyś zacząć od nowa: przygotować dokumentację zabezpieczającą, ocenić jej skuteczność itd. MSSF 9 ułatwia, ponieważ pozwala na pewne zmiany w związku zabezpieczającym bez konieczności wypowiedzenia go i rozpoczęcia nowego. Zaprzestanie rachunkowości zabezpieczeń MSR 39 pozwolił spółkom na zaprzestanie stosowania rachunkowości zabezpieczeń (z wyjątkiem innych okoliczności), gdy firma chce. Z drugiej strony, MSSF 9 nie zezwala na dobrowolne rozwiązanie związku zabezpieczającego, więc po podjęciu decyzji o stosowaniu rachunkowości zabezpieczeń zgodnie z MSSF 9 nie można go przerwać, chyba że zmienił się cel zarządzania ryzykiem, zabezpieczenie wygasło lub nie jest już kwalifikowane. Pozostałe różnice Istnieje wiele innych różnic między rachunkowością zabezpieczeń zgodnie z MSR 39 i MSSF 9. Wystarczy wymienić kilka z nich: Możliwość zastosowania rachunkowości zabezpieczeń do ekspozycji, które powodują powstanie dwóch pozycji ryzyka, które są zarządzane przez oddzielne instrumenty pochodne w różnych okresach nowy w MSSF 9. Niższa zmienność zysków lub strat w przypadku korzystania z opcji i lub do przodu. Możliwość rozliczania kontraktów na własny użytek w celu kupna lub sprzedaży pozycji niefinansowej według wartości godziwej przez wynik finansowy, jeżeli wyeliminuje niedopasowanie księgowe nowe w MSSF 9. Więcej alternatyw dla zabezpieczeń ryzyka kredytowego z wykorzystaniem kredytowych instrumentów pochodnych Obejrzyj poniższy film o hedging zgodnie z MSR 39 i MSSF 9 tutaj: Chcesz głębiej zagłębić się w MSSF Stworzyłem bezpłatny raport Top 7 błędów MSSF, których powinieneś unikać. Zapisz się do aktualizacji wiadomości e-mail, tutaj, a otrzymasz ten raport, a także 3 bezpłatne ważne rozdziały z mojego kursu IFRS In 1 Day. Drogi Davidzie, dziękuję Cóż, jeśli nie stosujesz rachunkowości zabezpieczeń, to przy początkowym ujęciu nie rozpoznajesz niczego, ponieważ twój forward powinien być w wartości godziwej bliskiej zeru. Ale później musisz obliczyć wartość godziwą swojej kontraktu forward i rozpoznać go w rachunku zysków i strat. Na przykład. w 313, twoja wartość godziwa wynosi 1 mil. x (0,65-0,67), który wynosi -20 000 i rozpoznajesz go jako stratę z tytułu długu PL z kontraktu forward (lub innej klasyfikacji, której używasz) Cr. Zobowiązania z tytułu instrumentów pochodnych. (It8217s to strata, ponieważ pod twoim naprzód nadal otrzymasz 0,65, a nie 0.67 jak bez naprzód). S. 13 lutego 2017 r. Witam Silvio, proszę podać sposób księgowania dłużników zagranicznych, w przypadku których spółka zabezpieczyła transakcje forward. Jeżeli nie stosujemy zasad rachunkowości zabezpieczeń lub rachunkowości zabezpieczeń, w obu przypadkach dłużnicy zagraniczni zostaną aktywowani po kursie zamknięcia (MSR 21), a różnica zostanie uwzględniona w rachunku zysków i strat. W rachunkowości zabezpieczeń Diff kontraktu forward będzie stosowany do OCI, ale w innym przypadku różnica kontraktu forward będzie wynosić do pl. Dobrze jest nie śledzić rachunkowości zabezpieczeń, ponieważ w takim przypadku zysk i strata na dłużnikach i forwardach trafią do PL i zostaną unieważnione. Opublikuj odpowiedź Najnowsze wpisy MSSF 9 Instrumenty finansowe MSSF 9 Instrumenty finansowe jest jednym z najbardziej. The Best of IFRSbox 2018 Moi drodzy czytelnicy, bez Ciebie nie byłoby. W jaki sposób zastosować MSSF 9 Zastąpi nowy MSSF 9 Instrumenty finansowe. MSSF 16 Leasing - Podsumowanie W styczniu 2018 r. Nowy standard dotyczący leasingu ac. Kopia praw autorskich 2009-2017 Simlogic, s. r.o. Wszelkie prawa zastrzeżone. Ta strona korzysta z plików cookie w celu poprawienia jakości obsługi. Kontynuując przeglądanie tej witryny, wyrażasz zgodę na korzystanie z plików cookie. Kontynuuj Więcej informacji Wprowadź swój adres e-mail. Otrzymasz nowe hasło poprzez e-mail. Sprawdź swoją skrzynkę odbiorczą, aby potwierdzić subskrypcję. Po 2 miesiącach dostałem nową pozycję menedżera konwersji IFRS z 70 podwyżkami. Click here to learn more